NAJKRÓTSZA HISTORIA TECHNOLOGII INWERTOROWEJ

Wytapianie metalu z rudy znane już było naszym przodkom w czasach starożytnych. Świadczą o tym liczne świadectwa w postaci zabytków archeologicznych.

Młoda branża

Przez długie stulecia rozwijała się metalurgia we wszystkich swoich przejawach; hutnictwo, odlewnictwo, kowalstwo, metaloznawstwo. Jeśli chodzi o łączenie metali, znane było lutowanie czy nitowanie, jednak spawanie (jak i sama spawarka)

SPAWANIE - łączenie dwóch elementów metalowych poprzez nadtopienie, a następnie zestalenie ich krawędzi w miejscu styku (nierzadko z użyciem materiału dodatkowego - spoiwa)

aż do połowy XIX wieku pozostawały w sferze marzeń i fantazji wizjonerów. Co ciekawe obie podstawowe metody spawania – gazowe i elektryczne – powstały niemal równocześnie, różniąc się tylko sposobem wytworzenia odpowiednio wysokiej - koniecznej do stopienia metalu - temperatury (poprzez spalanie gazu lub wytworzenie łuku elektrycznego).

Czy wiesz, że spawanie gazowe zostało zapoczątkowane przez Fryderyka Wöhlera, który w roku 1862 odkrył acetylenek wapnia (węglik wapnia) zwany potocznie karbidem (CaC₂).

Odkrycia i wynalazki hurtowo

Do końca stulecia i w pierwszych latach kolejnego jak z rozprutego worka posypały się nowe odkrycia, patenty i wynalazki wspierające rozwój spawalnictwa. Polska, choć akurat chwilowo na mapie Europy nie istniała, miała tu oczywiście swój wkład w osobach panów Zygmunta Wróblewskiego  i Karola Olszewskiego oraz niespokrewnionego z nim Stanisława Olszewskiego. Pierwsi dwaj – profesorowie Uniwersytetu Jagiellońskiego w 1883 r. skroplili tlen, co dało się wykorzystać w rozwijaniu spawania gazowego, natomiast

Stanisław Olszewski wespół z rosyjskim inżynierem greckiego pochodzenia Nikołajem Benardosem, wykorzystując zjawisko łuku elektrycznego, opracowali i opatentowali w roku 1885 metodę spawania elektrycznego (łukowego).

Stanisław Olszewski, przedsiębiorca, inżynier i wynalazca wraz z rosyjskim inżynierem zaprojektowali zasilaną prądem zmiennym spawarkę transformatorową, uchwyt z umieszczoną w nim węglową elektrodą, zacisk masy oraz kable, łączące wszystkie elementy w jedno integralne urządzenie do spawania elektrycznego według opracowanej przez nich metody. Układ poszczególnych elementów, oraz zasada jego działania, pomimo licznych udoskonaleń, nie zmieniły się do dziś.

Jak działa spawarka inwertorowa?

Innowacją, która wywarła największy wpływ nie tylko na proces spawania, lecz także na kształt samego urządzenia było opracowanie i wdrożenie technologii inwertorowej. Tak powstała nowoczesna spawarka inwertorowa. Ich szeroki wybór na stronie http://emaks.pl/spawanie/spawarki-tig.html. Kluczem do sukcesu okazał się energoelektroniczny przekształtnik napięcia prądu elektrycznego – inwertor właśnie (to od niego spawarka inwertorowa bierze swoją nazwę). Ma on postać niewielkiej płytki, a zasada jego działania ma charakter etapowy:

Czy wiesz, że pierwszy na świecie spawany most drogowy oddany do użytku w roku 1929 powstał według projektu polskiego inżyniera Stefana Bryły i znajduje się w Polsce (na rzece Słudwi w Maurzycach pod Łowiczem).

Najpierw następuje filtrowanie i jednoczesne „prostowanie” prądu przemiennego pobranego z sieci, następnie ma miejsce ponowna jego transformacja w prąd przemienny, ale o wyższej częstotliwości. Jest kilka skutków tej operacji: możliwość precyzyjniejszego ustawienia prądu (nawet do 1 A), a co za tym idzie, stabilniejsze działanie spawarki, mniejsze zużycie energii, niższe koszty eksploatacji. Jednak to nie jedyne atuty spawarki inwertorowej. Stanowią je także: mały ciężar i niewielkie rozmiary.. Wielkie, nieporęczne i awaryjne spawarki transformatorowe odchodzą w przeszłość. Dzięki nowoczesnej technologii spawanie stało się mniej skomplikowane i dostępne nie tylko dla fachowców i profesjonalistów, lecz także dla domowych majsterkowiczów i  hobbystów.