Historia jaka kryje się za dźwigami

Potrzeba stworzyła rozwiązanie

Nie bez przyczyny często mówi się, że "potrzeba jest matką wynalazku". Pierwsze pomysły na zbudowanie roboczych dźwigów osobowych powstały z konieczności szybszego przetransportowywania osób nadzorujących budowy.

Pradawne pierwowzory dźwigu powstały również w odpowiedzi na aspirację ludzi do wznoszenia olbrzymich, wręcz monstrualnych i bardzo trwałych budowli. Wytrzymałe konstrukcje (w zamierzeniu miały być nawet niezniszczalne, a aktualny stan piramid świadczy o tym, że marzenia w pewien sposób się zrealizowały) wymagały wznoszenia z bardzo twardego budulca, do którego należą przede wszystkim marmurowe albo kamienne bloki. Nie jest tajemnicą, że materiały te nie należały do lekkich, dlatego powstała potrzeba zdecydowanie łatwiejszego transportu w poziomie i pionie. W starożytnym Egipcie budowa grobowców i świątyń spoczywała przeważnie na barkach niewolników, których obowiązkiem było ciągnięcie skalnych bloków. Już wtedy znane były pierwsze, co prawda jeszcze prymitywne, ale sprawnie działające bardzo podobnie do dzisiejszych urządzeń dźwigowych. Według Herodota urządzenia te były wykorzystane do budowy piramid ok. 2690 roku p.n.e.

Szybki rozwój dźwigów

Innym starożytnym kulturom dźwigi również były znane, nawet w znacznie ulepszonej wersji. Powszechnie wykorzystywane były przeważnie w domach bogatych Rzymian zarówno w wersji osobowej, jak i towarowej. Systematycznie dbano i ich udoskonalanie ze względu na niezwykłą praktyczność. Możni mieszkańcy chcieli za wszelką cenę ułatwić sobie życie. Dźwigi były w Cesarstwie Rzymskim budowane i konstruowane nie tylko w pałacach patrycjuszy rzymskich, ale również w zwykłych domach czynszowych. Jednym z najbardziej znanych dźwigów w historii jest słynny dźwig w Pałacu Cesarza Nerona "Domus Aurea", który został skonstruowany w 64 r. n. e. Urządzenie to było bardzo podobne do obecnie funkcjonujących wind, do jego budowy wykorzystano indyjskie drewno sandałowe. Dźwig wisiał na bardzo mocnej, okrętowej linie, ślizgał się aż po czterech prowadnicach, które były wykonane z bardzo twardego drewna. W urządzeniu można było znaleźć nawet hamulec bezpieczeństwa. Rolę hamulca odgrywała przymocowana do spodu kabiny niezwykle solidna czworoboczna, skórzana poduszka powietrzna, która miała metr grubości. Celem tego elementu w dźwigu była amortyzacja ewentualnego upadku kabiny. Winda była poruszana za pomocą siły mięśni niewolników, którzy obracali kołowrotem na specjalny sygnał dzwonka. Na kołowrotek nawijana była lina, natomiast kolorowe znaki na linie ilustrowały i wskazywały, na które piętro kabina windy została wciągnięta w danym momencie. Dzięki temu rozwiązaniu osoby, które aktualnie znajdowały się w windzie, przeważnie Cesarz Neron mogły w pionie znaleźć się na wysokości nawet 40 metrów

Najbardziej istotny przełom w rozwoju dźwigów miał miejsce w roku 1672. Jeden z mieszkańców Jeny budował napędzany dźwig przy pomocy liny i wielokrążka. Z kolei w 1830 roku zastosowano maszynę parową przy napędzaniu dźwigu osobowego. Pięćdziesiąt lat później powstał pierwszy dźwig na świecie o napędzie elektrycznym. W 1886 roku miało miejsce zastosowanie do napędzania prądu stałego. W 1898 roku w dźwigu użyto prąd zmienny.

Dźwigi są potrzebne prawie wszędzie

Nie da się ukryć, że bez pomocy dźwigów zbudowanie dużej liczby współczesnych budynków byłoby niemożliwe. Dźwigi wykorzystywane są obecnie na każdej większej budowie, są maszynami niezwykle przydatnymi i wytrzymałymi. Niestety każda maszyna ulega zepsuciu, aspekt ten nie omija również dźwigów. W przypadku uszkodzenia dźwigu należy oddać maszynę do serwisu, który zajmują się ich profesjonalną naprawą.

Osobom zainteresowanym skorzystaniem z firmy specjalizującej się szerokim zakresem usług dźwigowych rekomenduje się odwiedzenie strony http://technostal-grudziadz.pl/